Nazomer

We genieten nog steeds van het mooie weer. De ‘coronaproof’ gezamenlijke borrels aan het eind van de middag vinden zeer regelmatig plaats. De laatste tijd eindigt deze gelegenheid ver in de avond en door de combinatie met een overvloed aan lekkere hapjes schiet het diner er vaak bij in.

Dit heerlijke leven begint ’s morgens rond een uur of acht. Al dan niet reeds gedoucht, wordt tegen negen uur het dagelijks verse brood door Tanny – deel uitmakend van het trio : Tonny, Marijke en Tanny (ochtendjassen respectievelijk grijs, roze en blauw) – in het winkeltje gehaald. Het ontbijt volgt en wordt afgesloten met een kopje koffie. Daarna is de ochtend al ver op streek en ligt de keuze om verder te nietsen of boodschappen te doen ten behoeve van de inwendige mens in hetzij Beaumont-du-Perigord of Bergerac.

Afgelopen woensdag heb ik min of meer op verzoek van Olivier, die ’s middags met de Mox (elektrisch golfbaankarretje) langs kwam, opgetreden op het open podium met de accordeon. Door de coronamaatregelen kan alleen worden opgetreden op het terras, omdat daar alleen het sociale afstand bewaren gerealiseerd kan worden. Aanvankelijk had ik geen idee wat ik zou gaan spelen, maar de keuze die mij ter plaatse inviel kreeg veel bijval. De helft van het Nederlandse publiek zong mee.

Tanny maakt momenteel een zelf samengestelde groentensoep met gehaktballetjes voor zo’n tien personen. De heerlijke geuren vinden de weg naar meerdere neuzen en er klinken instemmende geluiden.

Onze vakantie duurt nu nog een dag of acht, waarna we naar huis gaan om kort daarna een nieuwe vaatwasmachine in ontvangst te nemen tegen het inruilen van het niet meer werkende oude exemplaar. Enkele dagen daarna gaan we naar Nederland voor onze tweede vakantie op de pied-à-terre, onder andere ook om onze afspraken in oktober na te kunnen komen.